شیخ صدوق روایت کرده است در آمالی از علی ابن الحسین(ع) در ضمن حدیثی که فرمود خدای رحمت کند عباس را برادر خویش را برگزید و کفایت فرا نمود و جان خویش را فدای برادر کرد تا هر دو دست او جدا گشت وخداوند به جای دست ها دو بال وی را عطا فرمود که با فرشتگان در بهشت پرواز کند چنان که جعفر ابن ابی طالب را و عباس را منزلتی است نزد خدای تعالی روز قیامت که شهداء دریغ آن خورند.